Doorgaan naar hoofdcontent

Recept ‘Plenty’: noedels met aubergine en mango #DZV2015

Afbeelding
Door
Ottolenghi stelt nooit teleur. Op zich verwachtte ik van dit gerecht ‘gewoon lekker’, zonder meer. Maar het bleek een heuse smaakbom. Ik deed naar (goede) gewoonte weer enkele dingen anders. Zo gebruikte ik geen sobanoedels (wegens niet in huis  – en trouwens ook niet in de Colruyt, foei Colruyt!), liet ik de koriander weg (wegens ieuw) en verving ik de chilipeper door chilivlokken (wegens geen fan van al te pikant hier in huis). Daarnaast laat Ottolenghi zijn ui rauw, terwijl ik die laat garen in de dressing. Ik vind gare ui immers altijd nog net iets lekkerder dan rauwe ui.

Ik blog wat ik ervan heb gemaakt, maar ik gok dat je ’t orginele receptje ook wel online vindt. En je kan natuurlijk ook altijd gewoon het kookboek kopen.

Dit gerecht ‘hoort’ trouwens op kamertemperatuur te worden gegeten, ’t is maar dat je ’t weet.

Wat heb je nodig (2 personen)?

Dressing
  • 1 rode ui, in flinterdunne ringen
  • ¾ dl rijstazijn
  • 1 el suiker
  • 1 teentje knoflook, fijngehakt
  • Chilivlokken
  • ½ kl sesamolie
  • 1 aubergine, in blokjes van 2x2 cm
  • ½ mango, in blokjes van 2x2 cm
  • ½ bosje verse basilicum, fijngesnipperd
  • Zout
  • Plantaardige olie (vb. zonnebloem- of koolzaadolie)
  • 160-180 g rijstnoedels (of sobanoedels!)
Wat moet je doen?

1. Maak eerst de dressing. Verwarm de azijn met de suiker in een pannetje, tot de suiker is opgelost. Neem de pan van het vuur en voeg de knoflook, chilivlokken en sesamolie toe. Voeg ook de rauwe uiringen toe en laat de dressing afkoelen.

2. Verhit de olie in een grote pan en bak de aubergineblokjes goudbruin en krokant. Laat ze daarna uitlekken (en afkoelen) op wat keukenpapier en kruid ze met zout.

3. Kook de noedels in ruim gezouten kokend water en roer af en toe. Giet ze af, spoel ze onder de koude kraan en schud er zoveel mogelijk water af.

4. Vermeng de noedels in een mengkom met de dressing, mango, aubergine en de basilicum, en dien op.

Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Door
Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in
Een reactie posten
Klik om verder te gaan

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Door
Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen
1 reactie
Klik om verder te gaan

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Door
Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri
2 reacties
Klik om verder te gaan