Doorgaan naar hoofdcontent

Recept Puur genieten: kip met appels en walnoten

Eentje van Pascale Naessens aangepast op z’n aMuse Rouges. Gewoonlijk deel ik het recept letterlijk zoals het in het kookboek staat en schrijf ik mijn aanpassingen er cursief bij, maar omdat ik nu best wel veel anders heb gedaan, zou dat een rommeltje worden. Je krijgt dus enkel mijn aangepaste versie (die trouwens super lekker is), en als je dat niet goed genoeg vindt, moet je het boek maar kopen, hé!


Wat heb je nodig (2 personen)?
  • 2 kipfilets
  • 2 zoete appels, type Jonagold
  • Handjevol gepelde walnoten
  • 1 kl komijnpoeder
  • 1 kl kaneelpoeder
  • Peper & zout
  • Olijfolie
  • 2 stronkjes witloof
  • 1 el mayonaise
  • Citroensap
  • Peper & zout
  • 6-8 kleine (!) aardappeltjes
  • Grof zeezout
  • Olijfolie
Wat moet je doen?

1. Verwarm de oven voor op 180 °C, hetelucht. Zorg er wel voor dat er geen los bakpapier in de oven ligt. Dat kan omhoog vliegen en vuur vatten.

2. Leg de kipfilets in een ovenschaal. Was de appels, snijd ze in kwarten en haal het klokhuis eruit. Snijd elk kwartje nog eens doormidden. Leg de appelpartjes bij de kip. Strooi ook de walnoten erbij. Besprenkel alles met olijfolie en kruid met komijn, kaneel, peper en zout.

3. Was de aardappeltjes en leg ze in een andere ovenschaal. Besprenkel ook die met olijfolie en strooi er wat grof zeezout over.

4. Zet beide ovenschotels in de oven. De schotel met de kip en de appeltjes mag er na 30 minuten uit. Houd ze warm onder wat aluminiumfolie. Verhoog de oventemperatuur naar 250 °C. Laat de aardappelen nog zo’n 10-15 minuten staan.

5. Maak een witloofslaatje voor erbij. Haal de buitenste blaadjes van het witloof en snijd het fijn. Meng er wat mayonaise en citroensap onder en kruid het met peper en zout.

6. Leg de kip, appeltjes en walnoten op een bord. Schik er wat ovenaardappeltjes en witloof bij.


PS Uiteraard gaat Pascale Naessens enkel voor kip met appels, zonder meer.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri