Doorgaan naar hoofdcontent

Koken voor jezelf: pasta tonnato

Er was nog wat tonnatosaus over van kerst bij m’n mama, waar ik dit gerecht maakte. Omdat ik een paar dagen later alleen thuis was, en dus iets makkelijk in mekaar wilde flansen voor mezelf, verwerkte ik het restje saus in een snelle pasta die zó lekker uitdraaide dat ik jullie het recept niet kan onthouden! Na vandaag stopt het trouwens eventjes met de tonnato-gerelateerde gerechten, hoor, ik beloof het.

Het ‘probleem’ is wel dat je de saus niet in een kleine portie kan maken. Gelukkig blijft ze minstens een week goed wanneer je ze in een afgesloten potje in de ijskast bewaart. Je zal die week dus nog een ander gerecht met deze saus ‘moeten’ eten, ofwel moet je enkele vrienden uitnodigen… Inspiratie nodig? Klik en klik!


Wat heb je nodig (1 persoon)?
  • Restje tonnatosaus (zie recept hieronder)
  • 60-80 g van een kleine (volkoren) pastasoort, vb. spirelli
  • 1 tomaat
  • 1 ei
  • Enkele halfzongedroogde tomaatjes
  • Peper & zout
Tonnatosaus
  • 1 ei
  • 1 el mosterd
  • 2-2,5 dl maïsolie
  • 1 blikje tonijn in eigen nat
  • ½ citroen
  • Peper & zout
Doe het ei en de mosterd in een smalle maatbeker en mix met de staafmixer. Voeg, terwijl je blijft mixen, in een dun straaltje de maïsolie toe tot wanneer je mayonaise de gewenste dikte heeft. Voeg dan het blikje tonijn toe (zonder het vocht!) en het sap van een halve citroen. Mix opnieuw. Kruid de tonnatosaus met peper en zout.

Wat moet je doen?

1. Kook de pasta beetgaar in ruim gezouten water. Giet hem daarna af, spoel hem onder de koude kraan en laat hem verder afkoelen in het vergiet.

2. Prik een gaatje in het ei, breng water aan de kook, leg het ei erin en kook het hard in 8-9 minuten. Laat het daarna afkoelen in koud water.

3. Ontvel de tomaat en snijd ze in blokjes. Neem de halfzongedroogde tomaatjes erbij

4. Meng de pasta met de tomaat en roer het restje tonnatosaus eronder. Pel het ei en snijd het in twee. Leg het op de pasta en kruid het met wat peper en zout. Werk het bordje af met de halfzongedroogde tomaatjes. Smakelijk!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri