Doorgaan naar hoofdcontent

Vitamine B11-recept: dahl met rijst

Linzen, ik ben er niet wég van, maar ik haat ze ook niet. Ik verwelkom ze vooral graag in de winter in mijn keuken, wanneer ik er heerlijke vegetarische stoofpotjes mee kan maken nadat de temperaturen helaas echt geen slaatjes en veggie pasta’s meer toelaten. Ze zitten bovendien boordevol B11, naar mijn bescheiden mening samen B12 de belangrijkste B-vitamine.

Dahl is een Indiaas linzenstoofpotje waar ontzettend veel variaties op bestaan. Ik maakte er mijn eigen versie van, met kokosmelk, omdat ik daar zin in had. Een het resultaat mocht er meer dan zijn!


Wat heb je nodig (2 personen)?
  • 125 g rijst
  • 175 g (rode) linzen
  • 1 ui
  • 1 teentje knoflook
  • 1 rode paprika
  • 100 g verse spinazie
  • 1 blik (400 ml) ongezoete kokosmelk
  • 150 ml tomatenpassata
  • 1 limoen
  • 1 el mosterd
  • 1 kl rode currypasta
  • 1 kl kurkuma
  • 1 kl gemberpoeder
  • Neutrale olie
Wat moet je doen?

1. Pel en snipper de ui en stoof hem aan in een neutrale olie zoals arachide- of koolzaadolie. Pel ook het teentje knoflook en plet het of snijd het heel fijn. Doe het bij de ui. Was en schil de paprika, snijd hem in fijne reepjes en laat ook die mee aanstoven. De ui en de paprika mogen gerust een kleurtje krijgen. 

2. Wanneer dat is gebeurd, is het tijd om smaak toe te voegen: roer de mosterd, rode currypasta, kurkuma en het gemberpoeder door het groentemengsel. Spoel ondertussen de linzen even af en doe ze daarna bij in de pot. Blus het potje af met de kokosmelk en tomatenpassata en laat het geheel zachtjes pruttelen onder een deksel tot de linzen gaar zijn. Kijk even op de verpakking van de linzen hoelang dat duurt en begin zo’n 20 minuten voor het einde aan de rijst.

3. Doe 125 g rijst samen met 3 dl water in een antikleefpotje en laat zachtjes koken onder een deksel . Na zo’n 20 minuten heeft de rijst al het water opgenomen en is hij gaar.

4. Roer de verse spinazie door de dahl, werk het gerecht af met het sap van een limoen en serveer het samen met de rijst.

Welke vegetarische gerechten maak jij graag in de winter?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri