Doorgaan naar hoofdcontent

Asperges met garnalen en oveneitjes

Aspergegerechten vragen maar heel weinig andere ingrediënten. Het witte goud schittert immers op zich. Al moet de groente nu wel de spotlight delen met de kleinste pretties in pink van de zee. Ik bracht het beste wat het land en de zee te bieden hebben samen in dit less-is-more gerechtje.

Je kàn er brood bij eten, maar waarom zou je dat eigenlijk doen? Dit gewoon no carb goodness op zich.


Wat heb je nodig (2 personen)?
  • 1 pak (8-10 stuks) witte asperges
  • 200 g grijze garnalen
  • 4 eieren
  • 125 ml zure room
  • Gemengde sla
  • 1 kleine sjalot
  • 1 el (xeres)azijn
  • 2 el olijfolie
  • Peper & zout
Wat moet je doen?

1. Met deze eerste stap begin je best minimum een halfuurtje op voorhand. Snipper het sjalotje zo fijn mogelijk en doe de sjalotsnippers in een klein kommetje samen met de olijfolie en xeresazijn. Laat het minstens een halfuurtje staan.

2. Verwarm de oven voor op 180°.

3. Schil de asperges en kook of stoom ze beetgaar in 10-15 minuten. Ik gebruikte asperges die ik geschild maar rauw had ingevroren. Op die manier hebben asperges –afhankelijk van hun dikte – 15-20 minuutjes gaartijd nodig.

4. Breek terwijl de asperges opstaan de eitjes in 2 afzonderlijke ovenpotjes, dus 2 eitjes per potje.(*) Kruid de eieren met peper en zout, dek de potjes af met een dekseltje of wat aluminiumfolie en zet ze in een grote ovenschaal. Vul die ovenschaal met water, zodat de potjes half onderstaan, en zet ze gedurende 12-15 minuten in de voorverwarmde oven op 180°.

5. Schik wat sla op twee borden en lepel er de sjalotdressing over. Leg de asperges erbij en verdeel daar de garnaaltjes over. Werk af met zure room, peper en zout. Serveer de eitjes erbij.

(*) Eén van mijn eitjes had twee dooiers, vandaar dat je drie in plaats van twee eidooiers op de foto onderaan ziet staan.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri