Doorgaan naar hoofdcontent

Listography 2: 10 dingen die je nog niet over me wist

Omdat lijstjes leuk zijn!

1. Ik blader vaak naar het einde terwijl ik een boek aan het lezen ben. Maar ik wil eigenlijk absoluut niets te weten komen over hoe het afloopt. Geen idee waarom ik dat dan doe. Een beetje een seuterige manier van living on the edge of zo?

2. Ik associeer dingen met kleuren. Zo is vrijdag roos, zaterdag rood, zondag oranje… De futur simple is groen, de imparfait is blauw en de passé composé paars. Ik was wel blij toen ik ontdekte dat dat echt ‘een ding’ blijkt te zijn. Het heet synesthesie, en ongeveer 5% van de mensen ‘heeft’ het. Hoor jij daar ook bij?



3. Mijn minst favoriete vak op school was LO (lichamelijke opvoeding). Ik ben absoluut niet sportief of lenig en kan zelfs niet koprollen of zwemmen. Trauma’s heb ik eraan overgehouden! Ik vind dat ze van vakken als LO, MO (muzikale opvoeding) en PO (plastische opvoeding) beter keuzevakken kunnen maken.

4. Vroeger had ik epilepsie (de ‘vallende ziekte’). Ik weet eigenlijk niet of het ooit helemaal kan verdwijnen, maar ik heb in ieder geval al jaren geen aanval meer gehad en moet ook geen medicatie meer nemen.

5. Ik heb nooit één herexamen gehad, en ik ben daar best trots op.µ



6. Wanneer ik weet dat mensen denken dat ik lieg maar dat helemaal niet waar is, begin ik mij automatisch verdacht te gedragen. En zo bevestigt mijn gedrag natuurlijk – compleet onterecht – hun vermoeden.

7. Ik heb nog nooit langer dan twee uur gevlogen. Maar ik droom er wel van om echt verre reizen te maken.

8. Ik geef mijn nagels meermaals per week een nieuw kleurtje.


9. Ik gebruik mijn agenda enkel om in te schrijven, nooit om in te kijken. Ik onthoud data en uren meestal vanzelf. Eens ik het heb opgeschreven, staat het in mijn geheugen gegrift. Zoiets.

10. In mijn rechteroor heb ik één, maar in mijn linkeroor twee gaatjes. Stiekem vind ik dat dat extra gaatje telt als piercing.

Misschien vind je dit ook leuk:

Reacties

  1. Vroeger las ik eerst de laatste zin van een boek en dan begon ik er echt in. Ondertussen doe ik dat gelukkig niet meer, maar zo soms moet ik die neiging toch nog eens onderdrukken :-)
    En chapeau voor de nagellak: ik heb er gewoon niet het geduld voor om dat zo vaak te doen. De potjes om het te doen staan er anders wel...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi! Bedankt om even een reactie te schrijven. :-) Ik hoop dat ik de drang om naar achter te bladeren ook kan leren onderdrukken. Soms valt je oog echt op dingen je nog niet wil weten!

    Ik lak mijn nagels meestal aan het begin van een tv-avondje. Zo kunnen ze rustig drogen. :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri