Doorgaan naar hoofdcontent

Venkelrisotto met dille en zalm

Dit was mijn voorlaatste maaltijd voor de Dagen Zonder Vlees 2014 begonnen. En het was een goede keuze! Ik lijk steeds weer te vergeten hoe lekker risotto wel is. De anijssmaak van de venkel wordt op één of andere manier getemperd door al de rest, waardoor deze risotto ook bij mijn lief, de zelfverklaarde venkelhater, ontzettend in de smaak viel.


Wat heb je nodig (2 personen)?
  • 125 risottorijst (vb. Arborio)
  • 5 dl groentebouillon (5 dl water met 1 groentebouillonblokje.)
  • 1 venkel
  • 4 el zongedroogde tomaatjes
  • 2 stukken zalm
  • 50 g Grana Padano
  • Citroensap
  • 3 el dille (Verse of uit de diepvries.)
  • Peper & zout
  • Boter
Wat moet je doen?

1. Snijd de venkel in fijne reepjes (houd eventueel wat van het venkelgroen apart voor de afwerking) en bak ze in boter aan in een antikleefpotje. Laat de venkel bakken tot hij bruin begint te kleuren. Doe er dan de risottorijst bij en overgiet met de bouillon. Zet het deksel op het potje en laat op een zacht vuurtje garen. Dat duurt zo’n 20 minuten. Wanneer alle bouillon is opgenomen, is de rijst gaar.

2. Ondertussen kan je wat voorbereidingen doen. Rasp de Grana Padano en hak de dille fijn (als je verse gebruikt). Wanneer je hele zongedroogde tomaatjes gebruikt, kan je ook die in stukjes snijden. Hoeveel? Tot je een hoeveelheid bekomt die ongeveer 4 el bedraagt. Snijd ook de zalm in hapklare stukken.

3. Wanneer alle bouillon is opgenomen, kan je de risotto afwerken met een klontje boter, de geraspte Grana Padano, wat citroensap, de dille, de zongedroogde tomaatjes en wat peper en zout. Roer.

4. Leg nu de blokjes zalm bij in het potje en roer ze voorzichtig onder de risotto. Zet het deksel nog 2-3 minuutjes op het potje. De zalm kan nu garen door de warmte van de risotto, maar hij blijft sowieso nog lekker sappig.

5. Schep wat risotto op een bord en werk af met enkele plukjes venkelgroen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri