Doorgaan naar hoofdcontent

Instagram Instants februari 2014

Ik vind het leuk om via fotootjes momenten te onthouden die je anders zou vergeten of dingen op te merken waar je anders geen aandacht aan zou besteden. Vluchtige momenten worden zo tijdloos. Heel gewone dingen worden bijzonder.

Dit was mijn februari. Merlot maakte een nieuwe lay-out voor mijn blog (wat vind jij ervan?) én hij bezorgde mij een verrassingsvalentijn. Ik kreeg een portie hondjesknuffels en ik kocht lage laarsjes waar ik helemaal verliefd op ben.

Zo begin ik elke ochtend: met een kom havermout waar de vitamientjes bijna uitspringen. Hier had ik mijn havermout opgeleukt met lijnzaad, chiazaad, hennepzaad, dadels en noten. Tot enkele jaren geleden ontbeet ik nooit. Nu is het mijn favoriete maaltijd van de dag.

Merlot stak mijn blog in een nieuw kleedje! Ik wilde minder roos, meer rood en grotere foto’s. Ik ben heel blij met wat hij ervan heeft gemaakt. Het enige ‘jammere’ is dat ik alle blogposts van voor de themaverandering moet aanpassen aan de nieuwe lay-out. Daar ben ik stapsgewijs mee bezig, maar als je nog vreemde dingen tegenkomt (vb. foto’s die over tekst staan), weet je hoe dat komt.

Twitter dacht opeens dat ik een man was. Dit was zó vreemd! Mijn vriend zag wel nog gewoon mijn foto als avatar, maar ik zag de hele tijd deze man, hoe vaak ik ook vernieuwde. Ik veranderde meteen m’n wachtwoord omdat ik het niet vertrouwde. Maar de avatar kreeg ik niet veranderd. De man heeft er enkele dagen gestaan en toen was hij plots weg en was mijn eigen fotootje er terug. Ik snap er nog steeds niets van!

Tijd voor Ladies’ Night, bij Ettie deze keer! Zij maakte een superlekkere bladerdeegtaart met spinazie.

Dit is Milo, Ettie’s deugniet-hondje. Het is een Corgi bomvol energie! Ettie moest een koekje gebruiken om hem éventjes te laten stilzitten voor een Instagram-fotootje. 7 pogingen later was het eindelijk min of meer gelukt.

De dag na onze Ladies’ Night moest ik werken, op een zondag. Dat gebeurt heel soms, wanneer er een babybeurs is in Brussel (ik werk in de babysector). Gelukkig was er lekkere Nespresso-koffie om mij de dag door te slepen.

Toen Merlot en ik naar de winkel gingen, zat deze loebas braaf te wachten op zijn baasje. Ik kon mezelf gewoon niet tegenhouden. Sinds ik zelf geen hondje meer heb (zij is in 2012 gestorven), benut ik elke kans die zich voordoet om met een hondje te knuffelen. En kijk dan: hij heeft dezelfde haarkleur als ik!

Just an ordinary evening at Artoo & Blanche’s. Artoo is gefascineerd geobsedeerd door alles wat met Star Wars te maken heeft. Toen plots het licht uitging en hij de keuken kwam binnenwandelen met twee lichtzwaarden uit Star Wars, keek niemand dan ook vreemd op. Op deze foto zie je van links naar rechts Artoo, Anis en Chianti.

Anis en Chianti hadden een goddelijke taart meegebracht: met een overdosis chocolade en advocaat. Yum!

Toen ik op 14 februari opstond, trof ik dit aan. Merlot had voor een Valentijn gezorgd, de stiekemerd! Het maakte mij zo onwijs blij! Hij had echte foodie-cadeautjes gekocht: een flesje supergoede balsamicoazijn en witte wijnazijn met frambozensmaak. Op Valentijnsavond moest hij gaan werken in Den Draaiboom (het restaurant waar hij een studentenjob heeft), daarom had hij het zinnetje ‘We might be apart but I still love you!’ gemarkeerd.

Het vreemdste teentje knoflook dat ik ooit heb gezien. Wat is dit? Het lijkt wel een baby knoflookje in de buik van de mama.

Dit ontbijt leek wel een taartje, zo lekker! Heel uitzonderlijk eens geen havermout, maar cruesli, die ik had ‘gepimpt’ met Turkse yoghurt, blauwe bessen, amandelschilders en hennepzaad.

Deze supertoffe laarsjes kwam ik tegen toen ik eventjes een schoenwinkel binnenstapte omdat ik wat te vroeg was voor mijn bus. Uiteindelijk heb ik nog moeten lopen om de bus te halen, omdat ik de tijd uit het oog was verloren terwijl ik deze schoenen aan het kopen was. Typisch.

Rodekoolsoep in wording. In het begin is de kleur wat wennen, maar ondertussen vind ik ze alleen nog maar mooi, niet meer vreemd of eng. Deze keer werkte ik de rodekoolsoep af met dille, voor een etentje met Ecarlate, Céladon, Lilas en Potiron.

Reacties

  1. Zwaar verliefd op die schoenen van jou. (Om over de taart maar te zwijgen, maar die is even not done voor mij :-) )

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben er ook serieus verliefd op. En ze waren dan nog een echt koopje, wat de liefde alleen maar groter maakt! ;-)

      Not done door de alcohol bedoel je? :-) Ik volg je zwangerschapsverhaal met veel plezier op je blog. Al was de update van vorige week wel hard schrikken. Ik hoop heel erg met jullie mee dat dit aan het einde van de rit gewoon een 'bump in the road' bleek te zijn die je snel kan vergeten wanneer de dokter de kleine man in je armen legt...

      Verwijderen
    2. Ik vermoed dat er in de taart ook iets van mousse zit en daar zitten dan weer rauwe eitjes in. (Ik tel de dagen af naar een bord tiramisu :-) :-) )
      Wat lief dat je volgt. Hebben gisteren terug slecht nieuws gekregen... dus de bump in the road wordt al meer een kuil.

      Verwijderen
    3. Oei? Ik hoop dat het niet àl te erg is... Ik hou je blog in de gaten voor mocht je er klaar voor zijn om erover te schrijven...

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri