Doorgaan naar hoofdcontent

Instagram Instants december 2013

Ik vind het leuk om via fotootjes momenten te onthouden die je anders zou vergeten of dingen op te merken waar je anders geen aandacht aan zou besteden. Vluchtige momenten worden zo tijdloos. Heel gewone dingen worden bijzonder.

Dit was mijn december. Ik had tweeënhalve week vakantie en hoe meer tijd ik heb, hoe minder fotootjes ik blijkbaar neem. Zoals ik me had voorgenomen heb ik tijdens m’n vakantie vooral heel veel ‘niets’ gedaan. Dat wil zeggen: gelezen, geblogd, dvd’s gekeken en gekookt. Heerlijk!

Op de eerste maandag van mijn vakantie haalden we een kerstboom. Hoewel het al vrij ‘laat’ was (16 december), wilde ik er absoluut eentje hebben. Ik was vastbesloten om dit jaar optimaal van de kerstsfeer te genieten. Zelfs wanneer je helemaal alleen thuisbent en gewoon zit te lezen, hééft het iets dat wanneer je opkijkt je een kerstboom ziet. We zijn er twee winkels voor moeten afrijden (in de eerste hadden ze gewoon géén kerstbomen meer), maar we hebben er nog een leuke gevonden.

Van Mer kregen we nog deze ijzeren boompjes en kabouters (of zijn het Kerstmannen?), 
waarmee we de woonkamer verder ‘opkerstten’.

Op donderdag gingen we kerstshoppen en was het plaatje helemaal compleet. Bomen met pakjes onder zijn de beste bomen!

Ik maakte voor de eerste keer ooit een saus met de karkassen van garnalen. Een werkje waar veel geduld voor nodig is, maar dat het absoluut waard is. NOM! (Het recept van wat ik ermee heb gemaakt, komt woensdag online).

Ah, zo moeten vakantieavonden zijn. Een fleecedekentje, een tas thee en McDreamy op dvd. Ik begon nog eens aan het tweede seizoen van Grey’s Anatomy. Sommige series kan ik blijven zien. Grey’s Anatomy, Desperate Housewives en Dexter zijn m’n favoriete series aller tijden, en daar zet ik regelmatig nog wel eens een seizoen van op.


De foto doet het gerecht geen eer aan. Dit was lekker! Pasta met scampi en een zelfgemaakte mango-currysaus.


Deze foto nam ik op de ochtend van kerstavond. Op de foto zie je m’n hondje Pamplemousse. Zij was 17 jaar mijn allergrootste schat, maar nu moet ik haar helaas al anderhalf jaar missen…

Ik nestelde me in een van onze leeszeteltjes met het vierde boek van Harry Potter. Voor mij een perfecte kerstavond-ochtend.

Wij hadden op kerstavond zelf niets te doen (en Merlot moest helaas studeren), dus ’s avonds kroop ik in de zetel met The Fellowship of the Ring. Naast Harry Potter hoort Lord of the Rings er voor mij gewoon bij tijdens de kerstperiode. Ik weet niet waarom, maar het is zo.

Op kerstdag gingen we naar Mer. Ik maakte tomatensoep met mascarpone, kalkoenstoofvlees met kriekbier (recept volgt binnenkort), en deze lichte chocolademousse met crème anglaise en rode vruchten was het dessert. Lekker!

De volgende dag had ik zin om gezond te bakken. Ik maakte deze havermoutmuffins met appeltjes, dadels, rozijntjes, noten en speculaaskruiden. Onzettend lekker. Het enige probleem was dat de papiertjes er niet goed afkwamen… (Misschien doordat er geen boter inzat?)

Terwijl ik zat te lezen, kwam Merlot eventjes naar beneden voor een pauze van het studeren. Hij had zijn berenmuts op en begon te dansen voor de boekenkast. Volgens mij betekent dat dat het hóóg tijd is dat de examens gedaan zijn!

’s Avonds was het tijd voor The Two Towers. De tweede Lord of the Rings is mijn favoriet van de drie.

Op oudjaar begon ik te lezen in het vijfde Harry Potter-boek. ’s Avonds gingen we naar vrienden, waar we tot 4 uur ’s nachts hebben gegeten en spelletjes gespeeld. De volgende dag was het een beetje recupereren van oudjaar en op de 2de moest ik helaas al terug gaan werken. Mooie liedjes duren in dit geval maar 14 foto’s lang…

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri