Doorgaan naar hoofdcontent

Currently {2013/3}

Currently, omdat sommige dingen volgens mij niet bedoeld zijn om te worden vertaald.

(De inspiratie komt van haar.)

Looking forward to: mijn vakantie! Zo. Ontzettend. Hard. Volgende week vrijdag 13 december is mijn laatste werkdag van 2013. Ik ga vooral heel veel niets speciaals doen. Blog, cook, read and repeat.

Looking forward to (too): Ladies’ Night met Ettie en Ecarlate. Het begint een maandelijkse traditie te worden and I love it. Ik kijk er niet alleen elke keer naar uit, ik heb het gewoon nódig! Ettie en Ecarlate zijn twee vriendinnetjes bij wie ik 100% mezelf kan zijn en waartegen ik alles kan zeggen. Minstens even belangrijk als zuurstof, als je ’t mij vraagt.

Drinking: zoals altijd, water. Warme dranken (koffie & thee) niet meegeteld, is dat het enige wat ik drink. En af en toe een glaasje wijn. Merlot noemt het ‘The Roman Way’. En toen ik dit artikel tegenkwam, was ik héél blij dat ik jaren en jaren geleden ben gestopt met cola (eigenlijk frisdrank in het algemeen) te drinken. Die viezigheid hoort écht niet in het lichaam… Al ga ik het misschien wel eens in huis halen om het toilet te kuisen!

Enjoying: onze boekenkast. Ze maakt onze leeskamer helemaal af. Ik kan gewoon uren in één van onze leeszeteltjes zitten kijken naar de boekenkast. Ik word ook helemaal blij van het feit dat wij de luxe hebben een ‘leeskamer’ te hebben, terwijl sommige mensen misschien amper een blijf weten met hun wasrekje.

Onze mooie nieuwe boekenkast, van gerecycleerd teakhout.

Wanting: een over the top kersttrui. Gewoon zomaar. Om m’n vakantie in kerstsfeer te kunnen doorbrengen.

Needing: mijn warmwaterkruik. Ik raak niet meer in slaap zonder. Ik merk echt dat mijn lichaam gewoon niet in staat is zichzelf op te warmen. Wanneer ik het koud heb, zit die koude precies ín mij. Dan zijn er nog maar twee dingen die helpen: een heet bad en/of een warmwaterkruik. Ik kocht er een nieuwe, eentje met een fleece’je rond! Mijn oude was stukgegaan, uiteraard ín bed, waardoor we een nacht op een kletsnatte matras (wel met héél veel handdoeken op) hebben moeten slapen.

Excited about: mijn ‘schoonmoeder’ Myrtille’s nieuwe zaak. (Eigenlijk mogen die aanhalingstekens best weg, maar ik vind dat op één of andere manier zo’n eng woord, en de aanhalingstekens maken het minder eng.) Ik ga nog een aparte blogpost schrijven over Slim Concept, maar het verdient ook al een plaatsje in deze Currently. Omdat ik echt belachelijk enthousiast ben over het feit dat ik het allemaal van dichtbij kan meemaken.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri