Doorgaan naar hoofdcontent

Lilas' nummer 1: Pasta Caprese

‘Caprese’ is voor mij dé Italiaanse combinatie aller Italiaanse combinaties. Tomaat, basilicum en mozzarella. Il Tricolore. Zo eenvoudig en toch veelzijdig dat het bijna magie is. Iedereen kent wel de prikkers met een kerstomaatje, een basilicumblaadje en een mini mozzarellabolletje. Of de Insalata Caprese: een salade met tomaten- en mozzarellaschijfjes, en snippers basilicum. Ondertussen zijn ook een broodje en een panini Caprese – basilicumpesto, tomaat en mozzarella – volledig ingeburgerd. En de pizza Margherita is dat natuurlijk al heel lang. Bijna alles kan ‘Caprese’: lasagne Caprese, omelet Caprese, quinoa Caprese, Caprese-kip, Caprese-quiche, Caprese-balletjes… of deze pasta Caprese!

Wie maak je nu niet blij met eender welke van deze Caprese-combo’s? Ecarlate en Lilas in elk geval zeker. Ik toverde een lach op hun gezicht toen ik mijn pasta Caprese op tafel toverde tijdens een etentje bij Merlot en mij thuis. Ecarlate toverde een lach op míjn gezicht toen ze me de volgende dag het recept vroeg, zodat ook zij kon leren toveren en de magie verspreiden. En Lilas toverde de grootste glimlach op mijn gezicht toen ze me vertelde dat deze pasta écht waar de allerlekkerste pasta is die zij ooit al heeft gegeten! Nu móet ik wel verklappen hoe Lilas haar nummer 1 favoriete pasta voortaan zelf kan (laten) maken.

Pasta Caprese – De kleurtjes zijn een beetje anders dan in het echt. Dat komt waarschijnlijk
omdat het niet bij daglicht is getrokken. Of omdat ik de foto’s slecht heb bewerkt. Waarschijnlijk dat laatste.


Wat heb je nodig voor 4 personen?

Pasta met verse tomatensaus
  • 9 tomaten
  • Zongedroogde tomaatjes
  • 3 teentjes knoflook
  • 2 rode uien
  • 1 el ketchup
  • Een half bosje verse basilicum
  • Peper & zout
  • Olijfolie
  •  2 bolletjes (buffel)mozzarella
  • Pasta (Ik nam tortellioni.)
Basilicumpesto
  • 1 bosje basilicum
  • 25 g Grana Padano (Of Parmezaan.)
  • 15 g pijnboompitten
  • 1 klein teentje knoflook
  • Citroensap
  • Peper & zout
  • Olijfolie

Wat moet je doen?

1. Snipper de uien fijn en plet de knoflook (of snijd hem zo fijn mogelijk). Stoof beide aan in olijfolie.(*)

2. Houd 3 tomaten apart, ontvel de andere 6 en snijd ze in blokjes. Voeg de verse tomatenblokjes toe aan de uien en de knoflook.

3. Kruid met peper en zout en voeg 1 el ketchup toe. Laat de tomatensaus gedurende 20 minuutjes sudderen met een deksel op de pot.

4. Ontvel nu de 3 apart gehouden tomaten en snijd ook die in blokjes. Snijd of scheur een half bosje basilicum in kleine stukjes. En snijd wat zongedroogde tomaatjes in stukjes. Hoeveel? Dat mag rechtevenredig zijn met hoe graag je ze eet! Al deze dingen zijn voor de afwerking van de tomatensaus.

5. Doe alle ingrediënten voor de basilicumpesto in een blender en mix tot een gladde groene saus.

6. Kook wanneer de saus bijna klaar is de pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking. Snijd ondertussen de 2 bolletjes mozzarella in blokjes en kruid de mozzarellablokjes met peper en zout.

7. Zet het vuur van de tomatensaus uit, doe de rauwe tomatenblokjes, stukjes zongedroogde tomaat, verse basilicum en de beetgare pasta bij in de pot, en meng.

8. Schep wat pasta met tomatensaus op een bord, leg er enkele mozzarellablokjes op, druppel er wat groene pesto over en werk eventueel af met een paar verse blaadjes basilicum.

Voor de vleesteters

Toen Ecarlate me het recept vroeg, wilde ze ook weten welk vlees er eventueel bij zou passen, voor verstokte carnivoren. Ik vind dat hier absoluut geen vlees in ontbreekt, maar als je echt denkt niet zonder te kunnen, zou ik kipfilet aanraden. Ik zou die in reepjes snijden, aanbakken en op het einde mee onder de saus en de pasta mengen. Totaal overbodig, maar voor sommige mensen is het ’t gedacht dat telt, hé.(**)

(*) Knoflook verbrandt vrij snel en verbrande knoflook smaakt bitter. Een trucje om dat te vermijden, is om eerst de uien toe te voegen en pas dan de knoflook. Op die manier doen de uien de temperatuur in de pan al wat dalen en ligt de knoflook niet rechtstreeks in de hete pan, maar zowat op en tussen de uien.
(**) Bestaat er eigenlijk vegetarische ‘kip’? *Smeed een snood plan*

Pasta Caprese – De pasta steelt natuurlijk de show, maar kijk ook eens wat een mooie onderborden wij hebben!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri