Een voormalig dikkerdje zet een volgend stapje

Lees maar verder, het wordt wel duidelijk.

In 2009 behaalde ik mijn Masterdiploma Vertaler Nederlands-Engels-Frans. Ik wilde heel graag nog iets gaan studeren, want ik was het studentenleven nog lang niet beu. Maar een Master na Master was geen optie omdat ik daarvoor geen studiebeurs kreeg. En een tweede Bachelor zou minstens nog drie jaar studeren betekenen. Dat was misschien toch een beetje van het goede te veel. Met tegenzin besloot ik dan maar te gaan werken.

Hoewel de vrije avonden en weekends, en vooral de centjes aan het eind van elke maand wel mooi meegenomen zijn, vond en vind ik werken lang niet zo leuk als studeren. Tijdens al die vrije avonden en weekends had ik een nieuwe bezigheid nodig nu ik niet meer ~~moest~~ kon studeren… Klinkt dat nu heel seutig? Goed, dan schept het wel een accuraat beeld.

Ik raakte steeds meer geïnteresseerd in gezond eten en in koken. Mijn interesse groeide uit tot een passie. Mijn passie tot een blog. Maar wat was de volgende stap voor dit voormalig dikkerdje dat leren mist en van gezonde voeding houdt?

Enkele weken geleden kwam het voor de hand liggende antwoord eindelijk in me op: een studie voedingsleer starten! Al googlend stuitte ik op de cursus Afslankingsconsulent van het Centrum voor Afstandsonderwijs. Ik schreef me meteen in, zocht alvast mijn pennenzak en wachtte vol ongeduld tot mijn cursus zou aankomen.

Op woensdag 8 oktober kwam mijn cursus aan. De volgende stap in mijn leven dat begon als dikkerdje.

Hoewel ik veel liever een andere titel had zien staan op de kaft, lijkt de cursus inhoudelijk perfect voor mij. De inhoudstafel belooft maar in enkele van de vijftien hoofdstukken te focussen op diëten. En dat is maar goed ook, want ik geloof enkel in gezonde voeding. Wie wil nu tijdelijk diëten als je gewoon altijd lekker en gezond kan eten?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Klik om verder te gaan

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Klik om verder te gaan

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri

Klik om verder te gaan

aMuse Rouge

Zoeken in deze blog