Doorgaan naar hoofdcontent

Pasta met pesto in pumps

Voor dit receptje moet je geen keukenprinses zijn. Je moet ook niet graag in de keuken staan. Het is niet nodig om veel tijd te hebben. Het is zelfs best als je niet van koken houdt en geen tijd hebt, want op nog geen 10 minuutjes is het al klaar. Je moet alleen houden van lekker eten. En aangezien het een zongedroogde tomatenpesto is, moet je ook wel lekkere zongedroogde tomaten uitkiezen. Ik gebruik meestal deze van Colruyt.

Zongedroogde tomaten van Colruyt

De eerste keer dat ik dit maakte, was op een ‘ik-heb-absoluut-geen-kookplan-maar-ik-heb-reuzenhonger’-avond. Ik gooide wat dingen die ik in de kasten vond samen. Mijn geen-plan bleek njam! Maar de perfectionist in mij wist dat het nog beter kon. Nog geen twee weken later maakte ik het opnieuw. Deze keer nam ik er een weegschaal bij om de verhoudingen tussen de ingrediënten te perfectioneren. De eerste keer stond de pesto in zijn kinderschoenen, nu droeg hij pumps!

Perfect ‘kan-niet-mislukken’-gerechtje voor een eerste date bijvoorbeeld. Zo heb je meer tijd voor je outfit en make-up. Doe je keukenschort om, maak je lippen vuurrood en trek je pumps alvast aan. Over 10 minuutjes kunnen jullie aan tafel.

Pasta met zongedroogde tomatenpesto

Wat heb je nodig voor 2 personen?

Verse zongedroogde tomatenpesto
  • 50 g zongedroogde tomaten
  • 25 g Grana Padano (Of Parmezaan.)
  • 10 g pijnboompitten
  • 30 g verse basilicum (Verse is écht verplicht!)
  • 1 klein teentje knoflook (Of een halfje als je alleen maar grote teentjes hebt. Ik hou ontzettend veel van look, maar in dit recept overheerst het gigantisch snel.)
  • Rode balsamicoazijn (1-2-3 el, wat je zelf lekker vindt.)
  • Olijfolie (Kies een lekkere olijfolie voor koude gerechten.)
  • Peper (Zout is niet nodig door de Grana Padano.)
En ook nog
  • (Verse) pasta voor twee
  • 1 bol (buffel)mozzarella
  • Enkele blaadjes verse basilicum
  • Balsamicocrème
  • Peper & zout

Wat moet je doen?

1. Doe alle ingrediënten voor de zongedroogde tomatenpesto in een blender. Snijd de zongedroogde tomaatjes en de Grana Padano in een paar stukjes, om je blendertje te helpen. Gebruik eerst minder olijfolie dan je denkt nodig te hebben en blend al eens. Voeg daarna nog olijfolie toe tot je een smeuïge pesto krijgt.

2. Kook de pasta beetgaar in veel gezouten water. Snijd ondertussen de mozzarella in blokjes en leg enkele mooie blaadjes basilicum klaar voor de afwerking.

3. Doe de pasta op een bord(*), verdeel er wat zongedroogde tomatenpesto op en strooi de blokjes mozzarella erover. Kruid de mozzarella met wat peper en zout. Werk het bord af met de verse basilicum en wat balsamicocrème.

(*) Ik hou er in dit gerecht van dat de pasta warm is en de pesto niet. Als jij de pasta liever ook koud hebt, dan moet je hem na het koken spoelen met koud water.

Pasta met zongedroogde tomatenpesto

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri