Doorgaan naar hoofdcontent

Risotto à la flamande

Een Vlaming mag ‘à la flamande’ wel vrij opvatten, niet? Als je het niet meteen met me eens bent, moet je deze risotto maar eens maken. De traditionele asperges à la flamande zullen nooit meer hetzelfde smaken.

Risotto à la flamande

Wat heb je nodig voor twee personen?

  • 125 g risottorijst (Ik nam Arborio.)
  • 6-8 witte asperges
  • 1 sjalot
  • 2 eitjes
  • (Verse) zalm (Ik nam 2 zalmmoten uit de diepvries. Als je dat ook doet, zorg er dan voor dat ze ontdooid zijn voordat je begint te kokerellen.)
  • Verse Grana Padano (Of Parmezaan, als je dat liever hebt.)
  • 3 dl bouillon (Ik nam 3 dl water met een half bouillonblokje voor pasta’s en rijstgerechten.)
  • Citroensap (Het sap van ongeveer een halve citroen.)
  • Peterselie (Ik nam diepvriespeterselie, maar verse is uiteraard minstens even goed.)
  • Peper & zout
  • Bakboter
Risotto à la flamande

Wat moet je doen?

1. Pel de sjalot en snipper hem fijn. Stoof de sjalotsnippers aan in boter in een antikleefpotje waarvan je een deksel hebt.

2. Voeg wanneer de sjalot glazig is geworden 125 g rissotorijst toe en roer, zodat elk rijstkorreltje een glanzend boterlaagje heeft. Giet er dan 3 dl bouillon over, zet het deksel op de pot en laat op een zacht vuurtje pruttelen.

3. Schil ondertussen de asperges en snijd elke asperge in ongeveer 5 stukjes. Snijd ook de verse zalm in hapklare blokjes. En rasp wat Grana Padano voor de afwerking.

4. Risotto is in ongeveer 20 minuten gaar. Voeg na 10-15 minuten de stukjes asperge toe. Zet het deksel opnieuw op het potje.

5. Zo’n 5-10 minuten later zijn de asperges gaar. Zet het vuur uit en werk de risotto af met een klontje boter, de geraspte Grana Padano, wat citroensap, peterselie, peper en zout. Roer alles onder elkaar.

6. Voeg daarna de verse blokjes zalm toe en roer nog eens, heel voorzichtig deze keer. Zet het deksel op de pot. De zalm kan nu net voldoende garen door de warmte van de risotto. Bak ondertussen twee spiegeleitjes.

7. Verdeel de risotto over twee borden of kommetjes, leg er een spiegeleitje bovenop en ontdek hoe leuk (en lekker!) het is wanneer de eidooier in de risotto loopt tijdens het eten.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri