Doorgaan naar hoofdcontent

Mijn Mediterraans Veggie Verjaardagsmaal

Op 17 maart – zo ergens midden in de Dagen Zonder Vlees en Vol Sneeuw – werd ik alweer een jaartje ouder wijzer. Ondertussen is het seizoen veranderd, is de sneeuw eindelijk gesmolten en mogen we weer vlees eten. Maar er was een feestje, er was veel lekker veggie eten en er zijn mooie foto’s om het te bewijzen, dus er moet worden geblogd. Vijgen na Pasen of niet.

Ongeveer een maand voor mijn verjaardag – zo ergens midden in de Dagen Zonder Vlees en Vol Sneeuw – bedacht ik al wat ik zou gaan maken. De lekkerste vegetarische recepten komen volgens mij altijd uit Italië. Ik bedoel maar patatjes met alleen groentjes? Ik weet zo niet, hoor. Maar pasta met alleen groentjes? Party on a plate! Mijn verjaardagsetentje was dus Italiaans – of eigenlijk mediterraans – geïnspireerd.

Drie dagen voor mijn verjaardagfeestje – zo ergens midden in de Dagen Zonder Vlees en Vol Sneeuw – maakte ik een marinade van sinaasappelsap en –zeste, olijfolie, witte balsamicoazijn, vloeibare honing, knoflook, verse rozemarijn en zout, deed die in een potje samen met zwarte olijven en zette ik dat potje in de ijskast. Het resultaat drie dagen later zag er zo uit.

Hapje: gemarineerde olijven met sinaasappel

Bij etentjes maak ik meestal soep als voorgerecht. Ik ben immers een soepprinses. Ik kan elke groente omtoveren tot een soep die meteen iedereen zijn lievelingssoep zal worden. Maar deze keer kon ik niets bedenken dat meer Italiaans is als antipasti dan gegrilde en gemarineerde groentjes? Kijk nu: instant Italiaanse zonneschijn! En je kan alle groentjes enkele uren op voorhand al maken.

aMuse Rouge

Instant Italiaanse zonneschijn

Antipasti van gegrilde en gemarineerde groentjes

Gegrilde aubergines

Laat een grillpan gloeiend heet worden. Was de aubergines en snijd ze in de lengte in plakken van een halve tot een centimeter dik. Snijd de grootste plakken in twee. Bestrijk de aubergineplakken met een borsteltje met olijfolie (zo kunnen de stiekemerd niet ongemerkt te veel vet opslorpen) en grill ze in de pan, zo’n drie minuutjes aan elke kant. Kruid de aubergineplakken tijdens het grillen met peper en zout. Laat ze afkoelen tot kamertemperatuur.


Antipasti van gegrilde en gemarineerde groentjes


Gegrilde champignons

Yes, seriously, een receptje voor gegrilde champignons. Je weet maar nooit dat iemand de combinatie champignons-knoflook-tijm nog niet ontdekt heeft, hé…

Koop grote champignons en snijd ze in twee of koop er kleintjes en laat ze heel. Smelt een beetje boter en olijfolie in een antikleefpan en voeg de champignons toe. Snijd ondertussen wat knoflook heel fijn en doe dat bij de champignons. Kruid alles met peper, zout en (verse) tijm. Besprenkel de champignons, wanneer ze gebakken zijn, met een beetje citroensap. Laat ze afkoelen tot kamertemperatuur.


Antipasti van gegrilde en gemarineerde groentjes


Gegrilde courgettes

Laat een grillpan gloeiend heet worden. Was de courgettes en snijd ze in schuine plakken van zo’n centimeter dik. Doe de courgetteplakken in een kom, besprenkel ze met olijfolie en kruid ze met peper en zout. Zet alles ondereen met je handen, zodat elk plakje wat olijfolie en kruiden heeft gezien. Grill de courgettes, zo’n drie minuutjes aan elke kant. Doe ze, wanneer ze mooie bruine strepen hebben, terug in de kom en laat wat afkoelen. Besprenkel de courgetteplakken met wat witte balsamicoazijn en laat ze afkoelen tot kamertemperatuur.


Antipasti van gegrilde en gemarineerde groentjes


Gekarameliseerde venkel

Gebaseerd op Ottolenghi’s ‘Gekarameliseerde venkel met geitenkaas’ uit Plenty.

Was de venkel, snijd het venkelgroen eraf (maar hou het bij!), snijd ook een beetje van het onderste eraf en verwijder de buitenste venkelrokken. Verdeel de rest van de venkel in plakken van zo’n centimeter dik. Smelt boter en olijfolie in een antikleefpan en bak de venkelplakken tot ze mooi bruin en zacht beginnen te worden. Haal de venkel uit de pan en voeg kristalsuiker toe. Reken ongeveer een eetlepel suiker per twee venkelknollen. Laat de suiker oplossen in de boter en de olijfolie en doe dan de venkel opnieuw in de pan. Snijd wat knoflook heel fijn en doe ook die in de pan. Kruid met peper, zout en (verse) dille. Roer alles mooi onder elkaar. Laat afkoelen tot kamertemperatuur. Werk de gekarameliseerde venkel vlak voor het opdienen af met het venkelgroen.


Antipasti van gegrilde en gemarineerde groentjes


Zoetzure paprika’s

Gebaseerd op een recept uit Groenten uit een Italiaanse tuin. Iedereen die van groentjes houdt en dit kookboek nog niet heeft, moet onmiddellijk naar buiten rennen en het gaan kopen. Trouwens.

Neem een mengeling van rode en gele paprika’s. Was ze, schil ze, verwijder de zaadlijsten en verdeel ze in brede repen. Ik verdeelde elke paprika in zo’n 8 tot 10 repen. Doe olijfolie in je grillpan en laat ze goed heet worden. Grill de paprikarepen tot ze mooi zacht en een beetje bruin beginnen te worden. Besprenkel de paprika’s dan met witte wijnazijn of witte balsamicoazijn en bestrooi ze met kristalsuiker. Reken ongeveer een eetlepel suiker per twee paprika’s. Laat ze mooi karameliseren en kruid ze met peper en zout. Laat afkoelen tot kamertemperatuur.


Antipasti van gegrilde en gemarineerde groentjes

Serveer de vijf soorten groentjes met stokbrood.

Theelichtjes in lege bokaaltjes!


Pizza & pasta tricolore bicolore

Voor mijn hoofdgerecht haalde ik inspiratie uit de Italiaanse vlag. Ik wilde minipizzaatjes en bijbehorende pastaatjes maken in de drie kleuren van de Italiaanse vlag. Gelukkig bedacht ik op tijd dat drie verschillende minipizza’s en pasta’s misschien toch net iets te veel zouden zijn. Om op te eten, niet om te maken. Ik besloot om de rode pizza en pasta te schrappen, want dat zou toch iets met tomaten worden, het minst speciale van de drie. Zo maakte ik van de Italiaanse tricolore zomaar een bicolore. Ik mag dat.


Pizza verde

Maak eerst de saus. Doe daarvoor ongeveer 350 g groene olijven, verse basilicumblaadjes en –takjes (een half tot ene heel bosje), een halve rauwe courgette, olijfolie, peper en zout in de blender.

Neem een Turks brood, snijd er rondjes (of andere vormpjes) uit en snijd ze doormidden. Beleg royaal met de groene saus.

Snijd flinterdunne plakjes van een courgette en beleg elk pizzaatje met een paar plakjes. Strooi er versgeraspte Grana Padano over en zet 10-15 minuutjes in de oven op 180°.


Pizza verde (met olijven, courgette en basilicum)


Verde


Pasta verde

Voor de groene pasta gebruikte ik haar recept. Al nam ik wel meer munt. Ik hou van munt.

Pasta verde (met erwtjespesto en munt)

Pasta verde (met erwtjespesto en munt)


Pizza bianca

De saus is een mascarponespread. Probeer absoluut te veel te maken. Zo kan je er nog enkele dagen van eten op een cracker bijvoorbeeld. ZALIG.

Doe 250 g mascarpone, 100 g gepelde amandelen (of amandelschilfers) en 400 g uitgelekte kikkererwten uit blik in de blender, samen met olijfolie, peper en zout. Voeg ook een scheutje water toe, want de mascarponespread moet vloeibaar genoeg zijn om makkelijk te kunnen uitsmeren.

Neem een Turks brood, snijd er rondjes (of andere vormpjes) uit en snijd ze doormidden. Beleg royaal met de witte saus.

Neem een blik artisjokken en snijd elke artisjok in 3 of 4 stukken. Neem er ook mozzarella bij en snijd die in plakjes. Beleg elk pizzaatje met wat artisjok en daarbovenop enkele plakjes mozzarella. Zet 10-15 minuutjes in de oven op 180°.

Pizza bianca (met mascarponespread, artisjokken en mozzarella)

Bianca


Pasta bianca

Opnieuw eentje van haar, de engeltjespasta. Belachelijk makkelijk, maar verbazend lekker. Véél beter dan frietjes als je het mij vraagt. Al zou ik niet aanraden om deze pasta op voorhand te maken. Wanneer hij net is gemaakt, is hij lekker romig. Enkele uren later is hij een beetje brokkelig geworden. Gelukkig boette hij aan smaak niets in.


Pasta bianca oftewel de 'engeltjespasta' (met Griekse yoghurt, lookolie en citroen)

Pasta bianca oftewel de 'engeltjespasta' (met Griekse yoghurt, lookolie en citroen)

Pasta bianca oftewel de 'engeltjespasta' (met Griekse yoghurt, lookolie en citroen)

Als dessert maakte ik een tweekleurige semifreddo van witte en bruine mousse. Geen idee of dat mediterraans is, maar het smaakte naar chocola, en dat is soms het belangrijkste.


Tweekleurige semifreddo

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri