Weekmenu 10: Restjes en restjes van restjes

Die arme kindjes in Afrika, je moet er soms wat voor over hebben.

Pasta met mangosalsa, veggie versie!

WEEK 10: RESTJES EN RESTJES VAN RESTJES

Vrijdag 1 maart 2013 Pasta met mangosalsa (veggie versie!)

Zaterdag 2 maart 2013 Etentje voor Maure & Gourmand: aardappelsoep met rozemarijn – Parmigiana di Melanzane (yum as ever!)

Zondag 3 maart 2013 Onverwacht alleen: pasta met gegrilde aubergine en tomaat

Maandag 4 maart 2013 Panini’s met restje gegrilde aubergine

Dinsdag 5 maart 2013 Pasta met basilicumpesto en artisjokken

Woensdag 6 maart 2013 Pasta met artisjokpesto

Donderdag 7 maart 2013 Rijst met ketchupcurry van Hugh Fearnly-Whittingstall (die van ‘Veg!’)

Niets ging deze week zoals gepland. Het begon allemaal met een restje gegrilde aubergineplakjes op zaterdag. Het ging verder met Merlot die onverwacht niet thuis was op zondag, waardoor met dat restje van zaterdag zelfs op maandag nog iets moest worden verzonnen.

Op dinsdag aten we pasta met een restje basilicumpesto, waarna we zaten met een restje artisjokken dat op woensdag verdween in een verrassend lekkere artisjokpesto die Merlot en mij leerde dat wij eerder fan zijn van artisjokken in combinatie met Parmezaanse kaas dan van artisjokken tels quels.

Op donderdag verdwenen enkele worteltjes uit de ijskast in de ketchupcurry uit ‘Veg!’. Jammer genoeg niet zo’n aanrader. De eerste vijf happen zijn wel lekker, de daaropvolgende vijf zijn niet slecht, maar daarna wordt het saai. Ik had preventief zelfs nog een extra groentje (erwtjes) toegevoegd omdat ik er al een beetje voor vreesde, maar helaas. Dit was dan ook het eerste gerecht waarin Merlot vlees miste, eigenlijk gewoon omdat een beetje kip het net iets minder eentonig zou maken. Voor dit gerecht ga ik de naam van de-man-met-de-moeilijke-naam alvast niet vanbuiten leren.

De week begon veel beter dan ze is geëindigd. Maar we hebben wel aan de arme kindjes in Afrika gedacht. En we hebben weer 7 dagen op 7 veggie gegeten. En er komt altijd een nieuwe week.

De tussenstand na deze week ziet er zo uit (we zitten al in de helft!):

Dagen Zonder Vlees (13-02-2013 – 30-03-2013)

40 Dagen écht Zonder Vlees: 21/40

waarvan maximum 15 dagen vis: 2/15
dus eigenlijk minstens 25 dagen écht veggie: 19/25

Maximum 6 dagen vlees: 2/6

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Klik om verder te gaan

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Klik om verder te gaan

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri

Klik om verder te gaan

aMuse Rouge

Zoeken in deze blog