Het vraagteken achter ‘Weekmenu?’ werd
plotsklaps een uitroepteken toen ik daarstraks thuiskwam en Merlot vond met dit
cadeautje…
Zo snel veranderen die leestekens soms, de stiekemerds!
 |
| Keukenagenda 2013 |
Zo snel veranderen die leestekens soms, de stiekemerds!
Nu ja, ik deed al van weekmenu, hoor. Al sinds Merlot
en ik in ons eigen huisje wonen. Maar altijd voor mezelf en altijd op losse
blaadjes, nooit om met wie dan ook te delen op een blog en in zo’n mooi boekje!
Vanaf nu wel dus, want nu heb ik een blog én een boekje! En welke week kan er
nu mooier zijn om te starten met iets nieuws dan de allereerste van het 2013de
jaar (als je pas na Christus begint te rekenen wel, hé)? Het jaar dat volgens de Maya's nooit had mogen zijn, dat stelletje deugnieten.
 |
| Cadeautje! |
Mijn jaar weekmenu’en heeft me wel
geleerd dat een weekplanning verandert. Altijd. Want dan moet je ongepland bij
(schoon)ouders gaan eten. Of op restaurant, als je geluk hebt. Dan heb je plots
zin in iets anders. Dan vind je dit of dat niet in de winkel en moet je iets
anders meenemen. Dan heb je ineens niet veel honger. Dan moet er onverwacht
iemand weg ’s avonds…
Het is altijd wel iets. En dat maakt het
elke week boeiend. Maar wel lastig nu. Want moet ik dan twee weekmenu’s posten per
week? Eentje met het oorspronkelijke plan en eentje met wat er uiteindelijk van
in huis op tafel is gekomen?
Ik bedoel maar, mijn woorden staan nog
niet allemaal op papier en ik heb het alweer gedaan. Ik heb vanavond iets
anders gemaakt dan ik oorspronkelijk van plan was. Want zo ben ik wel. Ik durf
dat allemaal. Dus wat nu met mijn eerste weekmenu? Het klopt al niet meer!
Zoveel vraagtekens, zoveel uitroeptekens…
Weet je wat, ik zal er nog eens een
nachtje over slapen. Een mens mag toch nog wel recupereren van Oudjaar zeker!
Reacties
Een reactie posten