Doorgaan naar hoofdcontent

Christmas Countdown-recept: Brestolipasta

Dankzij mijn Christmas Countdown-recepten word ik kerstcalorieloos klaar voor een nieuw jaar!

Oftewel: pasta met broccolipesto.

Dit recept is een ode aan eenvoud. Je hebt er bijna niets voor nodig, het is klaar in een kleine twintig minuutjes, zit boordevol vitamientjes en een week later snap je nog altijd niet hoe dat nu zó lekker kan zijn. En het beste van allemaal: als je maar met twee bent, is er nog genoeg voor de volgende dag!

Dit recept is voor twee maal twee personen, want een broccoli is nu eenmaal zo groot als een broccoli is.


Wat heb je nodig?

Groentjes
Een broccoli. En knoflook, twee teentjes als je net zoveel van knoflook houdt als ik doe, eentje als je meer fan bent van een iets subtielere knoflooksmaak.(*)

Vlees
200 g gerookte ham.

Kruiden
Peper en zout.

En ook nog
Een klein handjevol pijnboompitten, zo’n 75 g Grana Padano(**) (in blok), een halve citroen en lekkere olijfolie. En natuurlijk ook pasta. Op de eerste dag aten wij het met linguine, op de tweede dag met farfalle. Het gaat allebei perfect!

Wat moet je doen?

De broccolipesto maken
Je moet de broccoli in kleine roosjes verdelen en de roosjes gaar stomen of koken (in gezouten water). Ze moeten eigenlijk echt overgaar zijn. Normaal is dat een doodzonde, maar beetgaar werkt niet in dit recept. Ik liet de hele kleine roosjes 8 minuten koken. Wanneer het ‘beetgaar-moment’ daar is, kan je eventueel enkele broccoli’tjes uit de pot nemen en bewaren voor de afwerking. Omdat dat mooi presenteert en zo.

Als de broccoliroosjes overgaar zijn, mag je ze afgieten en meteen afkoelen door er ijskoud water te laten over stromen. Zo blijven ze mooi groen.

Dan kan je de pesto maken. Eerst de pijnboompitten en de grana padano in kleine stukjes in de blender doen. Laat de blender dan al maar eens kort draaien. Dat is vooral belangrijk voor de grana padano. Anders kunnen er grote stukken van achterblijven in de pesto. Voeg dan de broccoliroosjes toe, samen met de knoflook (in enkele stukjes gehakt), het sap van een halve citroen, peper, zout en voldoende olijfolie. Laat je blender al deze ingrediënten omtoveren tot een verrassende pesto.

En verder, ehm…
Laat ons eerlijk zijn: eigenlijk is het gewoon al klaar. Ik bedoel maar, nu moet je enkel nog pasta koken en de gerookte ham in stukjes scheuren. Maar daar heb je geen recept voor nodig.

Wanneer de pasta klaar is, mag je hem in een kommetje doen, er een flinke lepel broccolipesto op scheppen en afwerken met wat stukjes gerookte ham, enkele hele pijnboompitten en – als je eraan hebt gedacht – de apart gehouden beetgare broccoliroosjes. Voor de foto uiteraard.

Na de foto mag je alles ondereen mengen en smullen!


Gemengd lijkt het wel een beetje een expressionistisch schilderijtje, maar lekker, joh, lekker!

(*) Is knoflook eigenlijk wel een groente?
(**) Of Parmezaanse kaas

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri